Rentes worden lager, langer én korter
Gepubliceerd: ‐ Update:
Sinds 2013 daalt de rente, onder andere door de invloed van het ECB stimuleringsprogramma. In het derde kwartaal was dat niet anders. Maar het aantal rentewijzigingen in augustus en september was wel erg hoog en het valt op dat de rente op de langere renteperioden meer is gedaald dan op de kortere renteduren. De NHG-tarieven daalden meer dan niet-NHG.
Er dreigt zelfs een omgekeerde rentestructuur te ontstaan nu de gemiddelde 10-jaars rente koers zet om ónder het gemiddelde 5-jaars tarief te duiken. Dit was eerder in 2008 het geval.
Concurrentieverhoudingen verschuiven
Kijken we naar de mate van concurrentie tussen de verschillende geldverstrekkers, dan zien we een wisselend beeld. Er is in onze definitie sprake van hevige concurrentie als het aantal aanbieders binnen twee tienden van het scherpste tarief groot is. Daarbij focussen we op de twee meest gekozen rentevaste perioden.
In het derde kwartaal nam de concurrentie op de rentevaste periode van 10 jaar met NHG af, terwijl die op 20 jaar met NHG juist toenam. Een verklaring voor de afname van concurrentie op 10 jaar vast met NHG is dat juni in het seizoen een piekmaand is waarin veel geldverstrekkers op deze populaire rentevaste periode een scherp tarief bieden. De toename op 20 jaar NHG weerspiegelt het toegenomen belang van deze categorie.
De concurrentie op 10 jaar zonder NHG wijzigde in het derde kwartaal nagenoeg niet. Op 20 jaar zonder NHG nam de concurrentie af, hoewel dit momenteel het meest gesloten tarief is.
Dezelfde voorkeuren
De rentevoorkeuren van de verschillende groepen consumenten komen grotendeels overeen: de top vier bestaat bij alle drie de groepen uit dezelfde (middel-) lange rentevaste perioden: 10, 15, 20 en 30 jaar. In de verdeling en in de verschuivingen zien we wel verschillen tussen de groepen. Over het algemeen zetten starters en doorstromers de rente langer vast dan oversluiters. Hoewel kiezen voor een langere rentezekerheid de trend is, zien we toch een groei op 10 jaar vast. Waarschijnlijk heeft dat te maken met het feit dat de maximale leencapaciteit met een rentevaste periode van 10 jaar het hoogst is. Hierdoor kiest de consument noodgedwongen voor een groter renterisico, terwijl de wens vaak wel een langere rentezekerheid is.
